Archief: Algemeen

Klaar voor scannen ‘Klassiekers’

3-6-2010 | Categorie: Algemeen

Op de NHV-site zijn scans te vinden van bijna alle CHO-TNO-publicaties. Maar er zijn natuurlijk meer scanwaardige oude rapporten. In het bestuur is afgesproken dat ik het scannen van zogenoemde klassiekers zal coordineren. Ik heb me daar wat in verdiept en heb wat offertes opgevraagd. Maar het is toch vrij duur en je moet zelf nog veel bijsturen. Dus heb ik besloten het scannen voor een deel zelf te doen. Daartoe heb ik een Canon-scanner aangeschaft (DR-2020U) die dubbelzijdig kan scannen met automatische doorvoer tot 50 pagina’s. En Omnipage 17 Professional als scansoftware.

Ik ben nog in het experimenteel stadium maar als eerste product heb ik onder de rubriek ‘Oude Kennisproducten’ een scan geplaatst  van mijn eerste echte artikel. Zie ook Waterkolom 2 voor motivatie.

 Het is een doorzoekbare pdf. Die zijn om te zetten naar Word-bestanden met een pdf-converter (in mijn situatie van Nuance) maar in dit geval gaat het soms niet goed met de figuren.

En als tweede een scan van het ‘beroemde’ HELP-rapport uit 1987.  Met dank aan de Landinrichtingsdienst en in het bijzonder de ‘mannen’van de werkgroep “HELP-tabel”. Toelichting welhaast overbodig. Een samenvatting van ongelooflijk veel agrohydrologische kennis die echter voor een deel niet meer actueel is, of althans wordt geacht niet meer actueel te zijn. Zie ook H2O-artikel: Is de HELP-tabel aan vervanging toe? Dit rapport ligt ten grondslag aan de HELP-tabellen in het Waternoodinstrumentarium.

Je ziet aan de scans wel dat er nog 1 ding niet goed is en dat is het lossnijden van rapporten. Daar moet ik nog aan werken.

Het is overigens de bedoeling dat de scans ook op de NHV-site komen te staan.

lees meer 0 reacties

Borreling 1: Georganiseerd wantrouwen

17-5-2010 | Categorie: Algemeen

Borreling 1: Georganiseerd wantrouwen I

Dat ik geen fan ben van het moderne management is inmiddels wel algemeen bekend. Bij mijn afscheid afgelopen najaar heb ik het moderne management omschreven als georganiseerd wantrouwen.

En hoe meer ik er over nadenk hoe beter deze typering past bij wat ik beschouw als een zeer ongewenst nevenverschijnsel van deze tijd.

De vraag is: hoe is het zo gekomen? Daar zijn veel antwoorden op mogelijk maar ik beperk me in dit bericht tot de volgende 5:

1. Vervanging van inhoudelijke managers door procesmanagers. Inhoudelijke managers zijn veelal beroerde managers,  door de bril van managementgoeroes. En die kregen vanaf de jaren zeventig plotseling veel invloed. Ik wijt die vergrote invloed aan zoiets als een modeverschijnsel maar ook was er behoefte aan verhoging van de arbeidsproductiviteit door de sterk gestegen loonkosten. Wat dat betreft hebben de werknemers een en ander over zichzelf afgeroepen. Tarieven per uur hoger dan het jaarinkomen van meer dan 1 miljard mensen op de wereld is vragen om moeilijkheden.

2. Schaalvergroting. Als je als baas niet meer weet wat je ondergeschikten inhoudelijk doen dan moet je wel sturen op meetbare output. En dus zijn meetsystemen populair. De spreadsheet manager is geboren.

3. De boekhouders hebben de macht gegrepen. In het bedrijfsleven draait het meer en meer om de winst en prestaties van aandelen op de beurs. (Lees vooral het boek van Nick Davies: ‘Gebakken lucht’, over de verwoestende werking van de ‘boekhouders’ op onze nieuwsvoorziening). Dit betekent de korte termijn voor de lange termijn laten gaan en de neiging tot creatief boekhouden. Enron is wel een heel gemakkelijk voorbeeld, maar ook bij gerespecteerde onderzoeksinstellingen worden winstdoelstellingen geformuleerd die uit de aard van de zaak (goed onafhankelijk onderzoek doen en geld verdienen gaan niet samen) niet haalbaar zijn. Maar toch telkens weer worden gehaald. Ra ra hoe kan dat? Waar zijn de tijden gebleven dat we naar de letter en de geest handelden van het door, naar ik meen, Govert Geldof gemunte gezegde: “Winst is een verlies aan kennis”. En dat was nog wel bij een adviesbureau (TAUW).

4. Bad habits always drive out good habits (vrij naar: Bad money …). Dit geldt vooral als we vervreemd zijn van de maatschappij/de organisatie waar je werkt. De werkelijkheid is natuurlijk niet zwart-wit. Door de schaalvergroting raken we wat meer vervreemd en dus neigen we wat meer naar gevoelig voor slechte gewoontes. ‘Bad habits tend to drive out good habits’.

5. Angst. In het Angelsaksische model kan iedereen worden ontslagen maar ook in het Rijnlands model is er driftig geprivatiseerd en verzelfstandigd. En is behoud van je baan minder zeker geworden danwel een riante ontslagregeling is er niet meer bij (behalve natuurlijk voor de topmanagers).  Maar het gaat ook om mislopen van promoties en dergelijke. En als de leiding van een organisatie winstdoelstellingen opstelt zal elke laag in de organisatie proberen zich daaraan te houden met als gevolg kritiekloos overnemen van soms onhaalbare doelstellingen. Deze werkwijze wordt doorgezet tot het laagste niveau en daar kan er alleen maar door creatief boekhouden op worden gereageerd. Zie ook punt 4. Natuurlijk weten de managers dat, maar zolang het lijntje niet breekt zijn beide partijen tevreden. Tevreden natuurlijk niet echt maar angst belet dat de ban wordt verbroken. Natuurlijk zijn er wel protestanten maar die worden genegeerd. Inderdaad: de kleren van de keizer, maar dan nog erger.

Elk van genoemde punten zal verder worden uitgewerkt in nog te verschijnen Borrelingen.

Kom ik terug op georganiseerd wantrouwen. De tegenhanger is gestimuleerd vertrouwen. Dat zouden alle managers moet doen. Onderling vertrouwen is de smeerolie van elke organisatie. Het is zoveel prettiger en efficiënter werknemers te vertrouwen. Hoef je niet een heel controlesysteem aan te leggen met bijbehorende administratieve lasten. En werknemers reageren veelal door dat vertrouwen niet te beschamen. Inderdaad: wie goed doet goed ontmoet. En wat een potentieel heeft vertrouwen. Zeker kenniswerkers zijn intern zo gemotiveerd dat ze alleen maar tegen zichzelf hoeft te beschermen. Dit beeld is idealistisch, geef ik toe. Maar du moment dat kenniswerkers overgaan tot het strikt volgen van de regels stort het hele kennisbouwwerk in (denk alleen al aan het zich houden aan de richtlijnen voor werktijden achter beeldschermen).  Maar daar praat niemand over.

lees meer 0 reacties

Waterkolom 1. Waarheen met de waterschappen?

17-5-2010 | Categorie: Algemeen, Waterbeheer

Waterkolom 1: Waarheen met de waterschappen?

Een paar weken gelden viel de aanslag  Waterschapslasten van mijn waterschap op de deurmat.  Dat brengt me bij de discussie over de toekomst van de waterschappen. De andere aanleiding was een interview in de Volkskrant van de dijkgraaf van Rivierenland (Zijn argumentatie was zwak want inderdaad houden stroomgebiedsgrenzen zich veelal niet aan provinciegrenzen maar als je zo redeneert krijg je of 4 waterschappen of heel veel waterschappen).

Laat ik beginnen om te stellen dat ik de waterschappen beschouw als één van de meest efficiente overheden. Niet omdat ze zo geweldig efficient zijn maar omdat andere overheden nog veel inefficienter zijn. Dus waterschappen opheffen is m.i. echt geen bezuinigingsoperatie. Maar er is wel een aantal wijzigingen nodig om ze bezuinigingsbestendig te maken.

Om te beginnen moet de waterschapsverkiezingen huidige stijl worden afgeschaft om minstens 2 redenen: 1) bij een opkomstpercentage van rond de 25% is er echt geen sprake meer van democratische verkiezingen (dat kun je je ook bij sommige andere verkiezingen afvragen) en b) goed waterbeheer is geen zaak voor politici. Dus ik pleit voor een bestuur aangewezen door organisaties van belanghebbenden. Als burger woon ik in een gemeente en een vertegenwoordiging van de inliggende gemeente kan/moet mijn belangen bij een goed tactisch/operationeel waterbeheer bepleiten. Nogmaals, het gaat om de uitvoering van een door de provincies/Rijksoverheid opgedragen taak.

Op de tweede plaats is er inderdaad veel overlap met de taak van provincies. Als waterschappen zich nu eens met de tactiek en de uitvoering bezig houden (en dat dan ook eens een keer goed doen) en de strategie aanRijkswaterstaat en provincies overlaten.  Want geconstateerd moet worden dat operationele zaken als het op orde hebben van een Monitoringnetwerk of de legger bij veel waterschappen niet het geval is. Het is voor een bestuurder ook veel aantrekkelijker mee te doen met het Strategospel en zoiets basaals als het opzetten en verbeteren van  een profesionele en efficiente organisatie krijgt in mijn ogen niet de aandacht die het verdient.

Op de derde plaats moet het toch mogelijk zijn mijn waterschapslasten te laten innen samen met de zuiveringsheffing/verontreinigingsheffing. Dit is al vaker bepleit maar waarom gaat nog steeds een aanzienlijk deel van de waterschapslastenopbrengst ‘verloren’ aan inningskosten.

 Wordt vervolgd.

lees meer 0 reacties

website in de lucht

14-5-2010 | Categorie: Algemeen, Waterbeheer

 per 14 mei is mijn website http://www.debakelsestroom.nl in de lucht

 

lees meer 0 reacties